پتروسوریا: من یک «دایناسور پرنده» نیستم
در شناخت ما، دایناسورها در دوران باستان حاکمان زمین بودند. ما این را بدیهی می‌دانیم که حیوانات مشابه در آن زمان همگی در دسته دایناسورها طبقه‌بندی می‌شوند. بنابراین، پتروسوریا به «دایناسورهای پرنده» تبدیل شد. در واقع، پتروسوریا دایناسور نبود!
دایناسورها به خزندگان خشکی‌زی خاصی اطلاق می‌شوند که می‌توانند راه رفتن قائم داشته باشند، به جز پتروسورها. پتروسوریاها فقط خزندگان پرنده هستند و هر دو به شاخه‌های تکاملی اورنیتودیرا تعلق دارند. به عبارت دیگر، پتروسوریاها و دایناسورها مانند "پسرعمو" هستند. آنها خویشاوندان نزدیکی هستند و دو گونه تکاملی هستند که در یک دوره زندگی می‌کردند و جدیدترین جد آنها اورنیتیسکیوسوروس نام دارد.
توسعه بال
زمین تحت سلطه دایناسورها بود و آسمان تحت سلطه پتروسورها. آنها یک خانواده هستند، چطور یکی در آسمان است و دیگری روی زمین؟
در غرب استان لیائونینگ چین، یک تخم پتروسوریا پیدا شد که له شده بود اما هیچ نشانه‌ای از شکستگی نداشت. مشاهده شده بود که غشاهای بال جنین‌های داخل تخم به خوبی رشد کرده‌اند، به این معنی که پتروسوریا می‌تواند کمی پس از تولد پرواز کند.
تحقیقات بسیاری از متخصصان نشان داده است که اولین پتروسوریاها از دوندگان کوچک، حشره‌خوار و پاهای بلند زمینی مانند اسکلرموخلوس تکامل یافته‌اند که روی پاهای عقبی خود غشاهایی داشتند که تا بدن یا دم امتداد می‌یافتند. شاید به دلیل نیاز به بقا و شکار، پوست آنها بزرگتر شد و به تدریج به شکلی شبیه بال درآمد. بنابراین آنها همچنین می‌توانستند به سمت بالا رانده شوند و به آرامی به خزندگان پرنده تبدیل شوند.
فسیل‌ها نشان می‌دهند که در ابتدا این موجودات کوچک نه تنها کوچک بودند، بلکه ساختار استخوانی بال‌هایشان نیز مشخص نبود. اما به آرامی، آنها به سمت آسمان تکامل یافتند و پتروسوریاهای بال‌دار بزرگتر و دم کوتاه به تدریج جایگزین "کوتوله‌ها" شدند و در نهایت به موجودات غالب در هوا تبدیل شدند.
در سال ۲۰۰۱، یک فسیل پتروسوریا در آلمان کشف شد. بال‌های این فسیل تا حدی سالم مانده بودند. دانشمندان آن را با نور فرابنفش تحت تابش قرار دادند و تشخیص دادند که بال‌های آن یک غشای پوستی با رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها و الیاف بلند هستند. الیاف می‌توانند از بال‌ها پشتیبانی کنند و غشای پوست می‌تواند محکم کشیده شود یا مانند یک پنکه تا شود. و در سال ۲۰۱۸، دو فسیل پتروسوریا که در چین کشف شدند نشان دادند که آنها نیز پرهای اولیه داشته‌اند، اما برخلاف پرهای پرندگان، پرهای آنها کوچکتر و پف‌دارتر بوده که ممکن است برای حفظ دمای بدن استفاده شود.
پرواز دشوار
آیا می‌دانید؟ در میان فسیل‌های یافت شده، طول بال‌های پتروسوریاهای بزرگ می‌تواند تا ۱۰ متر گسترش یابد. بنابراین، برخی از کارشناسان معتقدند که حتی اگر دو بال داشته باشند، برخی از پتروسوریاهای بزرگ نمی‌توانند به اندازه پرندگان پرواز طولانی و مسافت طولانی داشته باشند و برخی افراد حتی فکر می‌کنند که ممکن است آنها هرگز پرواز نکنند! زیرا خیلی سنگین هستند!
با این حال، نحوه پرواز پتروسوریا هنوز قطعی نیست. برخی دانشمندان همچنین حدس می‌زنند که شاید پتروسوریاها مانند پرندگان از سر خوردن استفاده نمی‌کردند، اما بال‌های آنها به طور مستقل تکامل یافته و یک ساختار آیرودینامیکی منحصر به فرد را تشکیل می‌دادند. اگرچه پتروسوریاهای بزرگ برای بلند شدن از زمین به اندام‌های قوی نیاز داشتند، اما استخوان‌های ضخیم آنها را بیش از حد سنگین می‌کرد. به زودی، آنها راهی پیدا کردند! استخوان‌های بال پتروسوریاها به لوله‌های توخالی با دیواره‌های نازک تکامل یافتند که به آنها اجازه می‌داد با موفقیت "وزن خود را کاهش دهند"، انعطاف‌پذیرتر و سبک‌تر شوند و بتوانند بسیار آسان‌تر پرواز کنند.
برخی دیگر می‌گویند که پتروسوریا نه تنها می‌توانست پرواز کند، بلکه مانند عقاب‌ها برای شکار ماهی‌ها از سطح اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به پایین شیرجه می‌رفت. پرواز به پتروسوریاها اجازه می‌داد تا مسافت‌های طولانی را طی کنند، از شکارچیان فرار کنند و زیستگاه‌های جدیدی ایجاد کنند.
وب سایت رسمی Kawah Dinosaur:www.kawahdinosaur.com
زمان ارسال: ۱۸ نوامبر ۲۰۱۹