تقریباً همه مهره‌داران زنده از طریق تولید مثل جنسی تولید مثل می‌کنند،soآیا دایناسورها چنین کردند؟ ویژگی‌های جنسی حیوانات زنده معمولاً تظاهرات بیرونی آشکاری دارند، بنابراین تشخیص نر و ماده از هم آسان است. به عنوان مثال، طاووس‌های نر پرهای دم زیبایی دارند، شیرهای نر یال‌های بلندی دارند و گوزن‌های نر شاخ دارند و از ماده‌ها بزرگتر هستند. به عنوان یک حیوان مزوزوئیک، استخوان‌های دایناسورها دفن شده‌اند.تحتزمین برای ده‌ها میلیون سال، و بافت‌های نرمکهمی‌تواند جنسیت را نشان دهداز دایناسورهاناپدید شده‌اند، بنابراین واقعاًدشواربرای تشخیص جنسیت دایناسورها! بیشتر فسیل‌های یافت شده استخوان هستندsو تعداد بسیار کمی از بافت‌های ماهیچه‌ای و مشتقات پوستی می‌توانند حفظ شوند. بنابراین چگونه می‌توانیم جنسیت دایناسورها را از روی این فسیل‌ها قضاوت کنیم؟
اولین گزاره بر اساس این است که آیا استخوان مدولاری وجود دارد یا خیر. وقتی مری شوایتزر، دیرینه‌شناس دانشگاه کارولینای شمالی در ایالات متحده، تجزیه و تحلیل عمیقی از "باب" (فسیل تیرانوسور) انجام داد، متوجه شد که یک لایه استخوانی ویژه در استخوان‌های فسیلی وجود دارد که آن را لایه مغز استخوان می‌نامند. لایه مغز استخوان در طول دوره تولید مثل و تخم‌گذاری پرندگان ماده ظاهر می‌شود و عمدتاً کلسیم را برای تخم‌ها فراهم می‌کند. وضعیت مشابهی نیز در چندین دایناسور دیده شده است و محققان می‌توانند در مورد جنسیت دایناسورها قضاوت کنند. در این مطالعه، استخوان ران این فسیل دایناسور به یک عامل کلیدی در شناسایی جنسیت دایناسورها تبدیل شد و همچنین ساده‌ترین استخوان برای شناسایی جنسیت است. اگر لایه‌ای از بافت استخوانی متخلخل در اطراف حفره مدولاری استخوان دایناسور یافت شود، می‌توان تأیید کرد که این یک دایناسور ماده در دوره تخم‌گذاری است. اما این روش فقط برای دایناسورهای پرنده و دایناسورهایی که آماده زایمان هستند یا زایمان کرده‌اند مناسب است و نمی‌تواند دایناسورهایی را که باردار نیستند شناسایی کند.
دومیبیانیه تشخیص بر اساس تاج دایناسورها است. باستان شناسان زمانی فکر می کردند کهجنسیت می‌توانستند از روی تاج دایناسورها تشخیص داده شوند، روشی که به ویژه برای هادروسوروس مناسب بود. طبقوسعتاز پراکندگی و موقعیت «تاجازهادروسوروس، جنسیت را می‌توان تشخیص داد. اما دیرینه‌شناس مشهور میلنر این موضوع را رد می‌کند، سازمان بهداشت جهانیsaid«تفاوت‌هایی در تاج گونه‌های خاصی از دایناسورها وجود دارد، اما این فقط می‌تواند در حد حدس و گمان و فرضیه باشد.» با وجود ایندوباره هستند تفاوت‌هابین کارشناسان نتوانسته‌اند با بررسی تاج دایناسورها تشخیص دهند که کدام ویژگی‌های تاج مربوط به نرها و کدام‌ها مربوط به ماده‌ها است.
سومین گزاره، قضاوت بر اساس ساختار منحصر به فرد بدن است. اساس این است که در پستانداران و خزندگان زنده، نرها معمولاً از ساختارهای بدنی خاصی برای جذب ماده‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، بینی میمون دماغ دراز به عنوان ابزاری در نظر گرفته می‌شود که نرها برای جذب ماده‌ها از آن استفاده می‌کنند. تصور می‌شود برخی از ساختارهای دایناسورها نیز برای جذب ماده‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال، بینی خاردار Tsintaosaurus spinorhinus و تاج Guanlong wucaii ممکن است سلاح جادویی مورد استفاده نرها برای جذب ماده‌ها باشد. با این حال، هنوز فسیل‌های کافی برای تأیید این موضوع وجود ندارد.
چهارمین گزاره، قضاوت بر اساس اندازه بدن است. دایناسورهای بالغ قوی‌تر از یک گونه ممکن است نر بوده باشند. برای مثال، جمجمه‌های پاکیسفالوسوروس نر به نظر سنگین‌تر از جمجمه‌های ماده است. اما مطالعه‌ای که این گزاره را به چالش می‌کشد و تفاوت‌های جنسیتی را در برخی از گونه‌های دایناسور، به ویژه تیرانوسوروس رکس، نشان می‌دهد، منجر به سوگیری شناختی بیشتری در عموم مردم شده است. سال‌ها پیش، یک مقاله تحقیقاتی ادعا کرد که تی-رکس ماده از تی-رکس نر بزرگتر بوده است. با این حال، این تنها بر اساس ۲۵ نمونه اسکلت ناقص بود. برای تجزیه و تحلیل کامل ویژگی‌های جنسیتی دایناسورها به استخوان بیشتری نیاز داریم.
تعیین جنسیت حیوانات منقرض شده در دوران باستان از طریق فسیل‌ها بسیار دشوار است، اما تحقیقات آنها برای دانشمندان مدرن مفیدتر است و تأثیر مهمی بر عادات زندگی دایناسورها دارد. با این حال، نمونه‌های بسیار کمی در جهان وجود دارد که می‌توانند جنسیت دایناسورها را به طور دقیق مطالعه کنند و محققان علمی بسیار کمی در زمینه‌های مرتبط وجود دارند.
وب سایت رسمی Kawah Dinosaur:www.kawahdinosaur.com
زمان ارسال: ۱۶ فوریه ۲۰۲۰